|
 |
Αίνιγμα είναι η αναφορά των ιδιοτήτων και των γνωρισμάτων ενός αντικείμενου, χωρίς ν' αναφέρεται το ίδιο το αντικείμενο.
Η περιγραφή είναι τέτοια, ώστε οδηγεί τον ακροατή ή τον αναγνώστη στην ανακάλυψη του αντικείμενου.
Το αίνιγμα, είναι καρπός της λαϊκής δημιουργίας και στοιχείο της φιλοσοφίας του λαού μας.
Χίλιοι μύριοι καλόγεροι σ' ένα ράσο τυλιγμένοι. Τι είναι;
Είναι το κρεμίδι.
Τα λύνω κάθονται, τα δένω φεύγουν. Τι είναι;
Είναι τα παπούτσια.
Σου τη δείχνω και φοβάσαι, σου τη βάζω και πονάς. Τι είναι;
Είναι η ένεση.
Όταν το θάβουν ζωντανεύει. Τι είναι;
Είναι ο σπόρος.
Έχω το χρώμα της ελπίδας, πλέκω στεφάνια της πατρίδας.
Μα ξεπεσμός! σωστή ζαλάδα, με βάζουν κάποτε στη φασολάδα. Τι είναι;
Είναι η δάφνη.
Είναι το πιο καλό δέντρο. Τι είναι;
Είναι η ακακία.
Σαν βόδι μουγκρίζει, σαν φίδι σφυρίζει, σαν άλογο τρέχει, μα ποδάρια δεν έχει. Τι είναι;
Είναι ο αέρας.
Τέσσαρες στύλοι στη γη, δυο στον ουρανό και δυο καλά στα χέρια. Τι είναι;
Είναι η κατσίκα που αρμέγεται.
Αν με κυνήγι πάντα ζω, τουφέκι δε βασταίνω, ψαράς δεν είμαι, μα παντού τα δίχτυα μου τα στέννω. Τι είναι;
Είναι η αράχνη.
Ούτε χέρια ούτε μάτια ούτε πόδια έχω ακόμα, μοναχά κορμί, λαιμό και στόμα. Τι είναι;
Είναι το μπουκάλι.
Φιλντισένιο περιβόλι, κελαηδεί γλυκό αηδόνι. Τι είναι;
Είναι η γλώσσα και τα δόντια.
Την ημέρα στολισμένο και τη νύχτα φορτωμένο. Τι είναι;
Είναι το κρεβάτι.
Έχω ένα βαρελάκι κι έχει δυο λογιών κρασάκι. Τι είναι;
Είναι το αυγό.
Κολοκύθι επτάτρυπο, κάθε τρύπα κι όνομα. Τι είναι;
Είναι το κεφάλι.
Με τα χέρια τα σπέρνεις, με το στόμα τα θερίζεις. Τι είναι;
Είναι τα γράμματα.
Απ' έξω γυαλιστερή, από μέσα μαλλιαρή, κι από μέσα απ' το μαλλί είναι μια μπουκιά καλή. Τι είναι;
Είναι το κάστανο.
Με τρώγεις και σε καίω, φωτιά όμως δεν είμαι. Η όψη μου είναι μαύρη κι ούτε κι αράπης είμαι. Τι είναι;
Είναι το πιπέρι.
Εγώ είμαι γυμνή και τον κόσμο ντύνω. Τι είναι;
Είναι η βελόνα.
Η καλή νοικοκυρά, συχνά για μένα κλαίει. Τι είναι;
Είναι το κρεμύδι.
Όλους τους ταΐζει μα δεν τρώει. Τι είναι;
Είναι το κουτάλι.
Από τα πόδια ως την κορφή τρίβομαι και λιώνω, με το όμορφο κορμάκι μου όλους σας διορθώνω. Τι είναι;
Είναι η γομολάστιχα.
Είναι ένα μικρό σπιτάκι δίχως στέγη και ταράτσα, μήτε γύρω παραθύρια, μήτε πόρτα μήτε φάτσα. Τι είναι;
Είναι το αυγό.
Έχω μια κόρη που τη φιλούνε όλοι;
Είναι η βρύση.
Βάλε με μες στο λαγήνι, να με πάρεις όπου θέλεις, βάλε με μες στην κοιλιά σου, να σε πάρω όπου θέλω. Τι είναι;
Είναι το κρασί.
Κρεάτινο σουβλί και σιδερένιο κρέας. Τι είναι;
Είναι το δαχτυλίδι και το δάχτυλο.
Άσπρος κάμπος, μαύρα γίδια. Τι είναι;
Είναι τα γράμματα στο χαρτί.
Ο πρόσωπον άσπρον, κι η καρδιά κρύον;
Είναι το χιόνι.
Μια βαρκούλα φορτωμένη στη σπηλιά μπαίνει και βγαίνει;
Τι είναι;
Είναι κουτάλι στο στόμα.
Έρχομαι φίλε από μακριά, κι αν είναι ορισμός σου, να χτίσω το σπιτάκι μου, έξω από το δικό σου. Τι είναι;
Είναι το χελιδόνι.
Τέσσερα καλογεράκια, το 'να τ' άλλο κυνηγούν, μα ποτέ, ποτέ να πιάσουν, το 'να τ' άλλο δεν μπορούν. Τι είναι;
Είναι οι ρόδες του αυτοκινήτου.
Τα βουνά ασπρίσανε, τα μακριά κονταίνανε, οι μύλοι σταματήσανε, οι βρύσες ξεκινήσανε, οι τριάντα δυο φίλοι μ' αφήσανε και τα δυο γένηκαν τρία;
Είναι ο γέρος.
Απ' τον κώλο την κρατάω και στο στόμα τη φιλάω. Τι είναι;
Είναι το κύπελλο.
Πίσω απ' άσπρο φράχτη κόκκινο σκυλί γαβγίζει.Τι είναι;
Είναι η γλώσσα και τα δόντια.
Τι είν' αυτό που άλλοι το 'χουν μισό, άλλοι ολόκληρο κι άλλοι καθόλου;
Είναι οι γονείς.
Πεντ' αδέρφια το αρπάζουν, τριάντα δυο σφυριά το σπάζουν, μια κοπέλα τ' αγκαλιάζει και στην Κω το κατεβάζει;
Είναι δάχτυλα, δόντια, γλώσσα, στομάχι και πρωκτός.
Ένα σπίτι στρογγυλό, κι έχει νύφη και γαμπρό, πεθερά και πεθερό.Τι είναι;
Είναι το καρύδι.
Ο γιος μου ο Κοντοθόθωρος, πολλά ζωνάρια έχει.Τι είναι;
Είναι το κρεμίδι.
Αν και θρόνος μου ταιριάζει, θέση μου είναι το περβάζι.Τι είναι;
Είναι ο βασιλικός.
Εκεί που είσαι ήμουν και 'δω που είμαι θα 'ρθεις.Τι είναι;
Είναι ο γέρος και ο νέος.
Το στρογγυλό μου στο σκιστό σου;
Είναι το κουμπί και η κουμπότρυπα.
Δεν είμαι τίποτα, αλλά σε όλα μπαίνω.Τι είναι;
Είναι το όνομα.
Τα χείλη του στα χείλια μου, το χέρι του στο χέρι μου.Τι είναι;
Είναι το κύπελλο.
Σε κήπο δε φυτεύεται, σε περιβόλι όχι, ο βασιλιάς το γεύεται, κι όλος ο κόσμος το 'χει.Τι είναι;
Είναι το αλάτι.
Χτυπώ χτυπώ, δίχως να σε πονώ, μ' αν πάψω να χτυπώ, χάθηκες στο λεπτό. Τι είναι;Τι είναι;
Είναι η καρδιά.
Πάπλωμα παπλωματίζει, πέφτει κάτω και μουγκρίζει.Τι είναι;
Είναι τα κύματα της θάλασσας.
Να τη δεις να φοβηθείς, να τη φας να γλυκαθείς. Τι είναι;
Είναι η αγκινάρα.
Ο γαμπρός το βάζει κι η νύφη φωνάζει; Τι είναι;
Είναι το κλειδί και η κλειδαριά.
Δυο αδερφάκια αγκαλιασμένα, σε σεντούκι είναι κλεισμένα.Τι είναι;
Είναι το κουκί.
Λούσκεται και πλύσκεται, καμίαν 'κι στεγνούται;Τι είναι;
Είναι η γλώσσα.
Όλο μέσα και το κεφάλι έξω;
Είναι καρφί.
Σφυράει ο τσοπανάκος και μαζεύονται τα πρόβατα.Τι είναι;
Είναι η καμπάνα και οι πιστοί.
Περνώ στεριές και θάλασσες, ρωτάω και απαντώ, κι όμως καθόλου δε μιλώ.Τι είναι;
Είναι γράμμα, επιστολή.
Μια μητέρα φτερωτή κάνει παιδί αφτέρωτο και το αφτέρωτο παιδί γεννά μητέρα φτερωτή.Τι είναι;
Είναι κότα και αυγό.
Το σαλιάζω, το κορδώνω και στην τρύπα της το χώνω.Τι είναι;
Είναι η βελόνα και η κλωστή.
Γούρνα μου πελεκητή, μαρμαρένια και χυτή, μαύρα τα ψαράκια σου με το κρύο σου ζουμί. Τι είναι;
Είναι το καρπούζι.
Του παππού μου το ζωνάρι, πάει - πάει, δεν τελειώνει. Τι είναι;
Είναι ο δρόμος.
Κοντός - κοντός καλόγερος, παλούκια φορτωμένος. Τι είναι;
Είναι ο σκαντζόχοιρος.
Δύο αδερφάκια αγαπημένα, το ένα το άλλο ποτέ δε βλέπει. Τι είναι;
Είναι τα μάτια.
Μακρύς μακρύς καλόγερος με τ' άντερα στον κώλο. Τι είναι;
Είναι η βελόνα με την κλωστή.
Άσχημος πατέρας, όμορφος ο γιος και τρελός ο εγγονός. Τι είναι;
Είναι το κλήμα, τα σταφύλια και το κρασί.
Έχω είκοσι αδερφάκια όλα με τα ίδια σκουφάκια. Τι είναι;
Είναι τα δάχτυλα.
Μακρύς μακρύς καλόγερος ποτέ σκιά δεν κάνει. Τι είναι;
Είναι ο δρόμος.
Δεν είμαι φεγγάρι, δεν είμαι αστέρι, μα φέγγω με τον πισινό το καλοκαίρι. Τι είναι;
Είναι η πυγολαμπίδα.
Ένα ταψάκι βούτυρο, όλο τον κόσμο αλείφει. Τι είναι;
Είναι ο ήλιος.
Έχω ένα σεντουκάκι κι έχει μέσα κάτι κάτι, σαν χαθεί το κάτι κάτι, τι το θές το σεντουκάκι. Τι είναι;
Είναι το κεφάλι και το μυαλό.
Μητέρα και κόρη το ίδιο όνομα έχουν, δέρνουν τη μητέρα κι αρμέγουνε την κόρη. Τι είναι;
Είναι το δέντρο και ο καρπός της ελιάς.
Σου τη δείχνω και τρομάζεις, σου τη βάζω και πονάς, σου τη βγάζω κι έχει χύσει, κι όμως έχει ωφελήσει;
Είναι η ένεση.
Από μαύρη μάνα, γεννιέται παιδί κόκκινο. Τι είναι;
Είναι τα κάρβουνα.
Τρικέφαλος, δεκάποδος, πενηνταδυονυχάτος. Τι είναι;
Είναι ο ζευγάς και τα βόδια.
Αλωνίδα μαλλιαρή πίνει νερό, δεν κατουρεί. Τι είναι;
Είναι η κότα.
Δυο καλά στεκούμενα, δυο περιπατούμενα, δυο μοιάζουνε, μα δεν ταιριάζουνε. Τι είναι;
Είναι ο ήλιος και το φεγγάρι.
Άμα βλέπω, δεν το βλέπω, και το βλέπω όταν δεν βλέπω. Τι είναι;
Είναι το όνειρο.
Σειρά σειρά παιδόπουλα φορούνε καλπακόπουλα. Τι είναι;
Είναι τα καρφιά.
Ποια είναι εκείνη η μάνα που γεννάει τα παιδιά της και τα καταπίνει; Τι είναι;
Είναι η θάλασσα και τα κύματα.
Μια κοντούλα παχουλή πάντα κόκκινα φορεί, έχει πράσινα μαλλιά και σποράκια στην κοιλιά. Τι είναι;
Είναι η ντομάτα.
Χωρίς να σε κόψω σε κάνω διπλό. Τι είναι;
Είναι ο καθρέφτης.
Είναι ένα κάτι που το έχουν όλα τα πράματα. Τι είναι;
Είναι το όνομα.
Ποιο είναι εκείνο που κανένας δεν το τρώει και μόνο ένας το τρώει; Τι είναι;
Είναι το ξύλο και η φωτιά.
Εκκλησία θολωτή ένας στύλος την κρατεί. Τι είναι;
Είναι η ομπρέλα.
Άψυχο ψυχή δεν έχει, και στον ουρανό πηγαίνει. Τι είναι;
Είναι ο καπνός.
Σουβλωτό, μπιρμπιλοτό, σε θηλυκού τρύπα μπαίνει. Τι είναι;
Είναι το σκουλαρίκι.
Στο βουνό γεννήθηκα, στο βουνό αναθρέφθηκα, μαύρος αράπης έγινα, στη θάλασσα κατέβηκα. Τι είναι;
Είναι το καράβι.
Είναι δυο κουβάρια, το ένα μαύρο και τ' άλλο άσπρο, κυλιούνται κυλιούνται και το' ένα το άλλο ποτέ δε φτάνουν. Τι είναι;
Είναι η ημέρα και η νύχτα.
Το φίδι τρώει τη θάλασσα και η θάλασσα το φίδι και στου φιδιού την κεφαλή καράβι αρμενίζει. Τι είναι;
Είναι το λυχνάρι.
Έχω ένα εργανόπον και σκεπάζ όλον τον τόπον. Τι είναι;
Είναι ο ουρανός.
Όταν πλυθώ, λερώνεται. Τι είναι;
Είναι το νερό.
Ίσιο είναι σαν κερί, κι η φωνή του βροντερή. Τι είναι;
Είναι τουφέκι.
Είναι ένα πραματάκι κι έχει στον κώλο τ' αγκαθάκι. Τι είναι;
Είναι η σφήκα.
Πράσινοι τοίχοι, κόκκινα τζάμια, μέσα χοροπηδούνε μαύρα αραπάκια. Τι είναι;
Είναι το καρπούζι.
Από πάνω το τηγάνι κι από κάτω το μπαμπάκι κι από μπρος του το τσιμπίδι κι από πίσω το ψαλίδι. Τι είναι;
Είναι το χελιδόνι.
Από στραβό κλαδί κρέμεται κίτρινο φλουρί, το κρέας του δροσίζει, το αίμα του ζαλίζει. Τι είναι;
Είναι κλήμα, σταφύλια και κρασί.
Ένα πράμα-πραματάκι μ' ένα ποδαράκι. Τι είναι;
Είναι το μανιτάρι.
Τη βλέπω, με βλέπει, της μοιάζω, μου μοιάζει, της μιλάω, δε μιλάει. Τι είναι;
Είναι η φωτογραφία.
Έχω πέντε κεφαλές, τέσσαρες αναπνοές, χέρια-πόδια είκοσι και νύχια εκατό. Τι είναι;
Είναι ο πεθαμένος και αυτοί που τον κουβαλούν.
Εγώ γι' αυτό σ' αγόρασα κι έδωσα τον παρά μου, για να σε βάζ' ανάσκελα, να κάνω τη δουλειά μου. Τι είναι;
Είναι η σκάφη.
Χιλιοτρύπητο λαγήνι που σταλιά νερό δε χύνει. Τι είναι;
Είναι το σφουγγάρι.
Ποιο είν' εκείνο, που το βάζουμε στο τραπέζι, το κόβουμε, το μοιράζουμε, μα δεν το τρώμε. Τι είναι;
Είναι τα τραπουλόχαρτα.
Με πουπουλένιο πάπλωμα μια φαμελιά σκεπάζεται.Τι είναι;
Είναι η κλώσα με τα κλωσόπουλα.
Θάλασσα είναι, νερό δεν έχει, βουνό είναι, χώμα δεν έχει, κάμπος είναι, χόρτα δεν έχει, πόλη είναι, σπίτια δεν έχει. Τι είναι;
Είναι ο χάρτης.
Όταν βλέπω, δεν το βλέπω και το βλέπω, όταν δε βλέπω. Τι είναι;
Είναι το όνειρο.
Μ' αφαιρείς και μεγαλώνω, με προσθέτεις και μικραίνω. Τι είναι;
Είναι ο λάκκος.
Ουρανός ατσάλι και γη πετάλι, γάτου ποδάρι και φιδιού κεφάλι.Τι είναι;
Είναι η χελόνα.
Έναν πουλλίν χωρίς φτερά ψην κι έχ και πετά. Τι είναι;
Είναι ο χαρταετός.
Από τον άνθρωπο ψηλό κι από την κότα χαμηλό. Τι είναι;
Είναι το καπέλο.
Το τσιτσί βαστάει λιλί. Τι είναι;
Είναι το σκουλαρίκι και το αυτί.
Τρεις την βαστούν, όταν γεννά, μ' αλήθεια, πρώτα πίνει, κάμνει παιδιά ευγενικά και πίσω της τ' αφήνει. Τι είναι;
Είναι η πένα.
Χίλιοι μύριοι κατεβαίνουν, και οι δυο τους απαντάνε και τ' όνομά τους αλλάζουν. Τι είναι;
Είναι σιτάρι, μυλόπετρες και αλεύρι.
Βάζω το χέρι στο βρακί, πιάνω το πράμα τι μακρύ και το βάζω σε μια τρύπα που 'χει από πάνω τρίχα. Τι είναι;
Είναι τσιγάρο, χείλια και μουστάκι.
Άσπρη κότα ψοφημένη ζωντανά πουλιά πλακώνει.Τι είναι;
Είναι το πάπλωμα.
Σα φίδι σφυρίζει, σα βόδι μουγκρίζει, σαν άλογο τρέχει, και πόδια δεν έχει. Τι είναι;
Είναι η σφαίρα.
Το 'χετε φάει όλοι σας, μπορώ να ορκισθώ, μα ούτε ώμο τρώγεται, ούτε ψητό, ούτε βραστό. Τι είναι;
Είναι ο ξυλοδαρμός.
Πέτρα με κώλο, μύτη με κώλο, δέκα τραβούνε, δυο κατουρούνε. Τι είναι;
Είναι ο άνθρωπος που αρμέγει την κατσίκα.
Σ' αγκαλιάζω, σε χαϊδεύω, σε δροσίζω κι εσύ ποτέ σου, ούτε να με δεις μπορείς.Τι είναι;
Είναι ο αέρας.
Χέζει τρως και κάνει φως; Τι είναι;
Είναι μέλισσα, μέλι και κερί.
Τι είναι εκείνο που το μαζεύουν οι πλούσιοι και το πετάν οι φτωχοί. Τι είναι;
Είναι η μύξα.
Όλην μέραν μπουκωμένα και την νύχταν αδειασμένα. Τι είναι;
Είναι παπούτσια.
Είναι βαρύς σαν σίδερο, είναι γλυκός σα μέλι, μήτε με χέρι πιάνεται, μήτε στην τσέπη μπαίνει. Τι είναι;
Είναι ύπνος.
Από μητέρα κόκκινη μαύρο παιδί γεννιέται. Τι είναι;
Είναι φωτιά και καπνός.
Κόκκινο σπίτι, κόκκινη η νοικοκυρά, άσπρες δούλες που κάνουν τη δουλειά; Τι είναι;
Είναι στόμα, γλώσσα και δόντια.
Σαν πεταλούδα έρχεται, σαν άνθος κατεβαίνει και σαν καλός διοικητής ση χώρα πάει και μπαίνει; Τι είναι;
Είναι το χιόνι.
Έχω κάτι που πόδια δεν έχει, και περπατά, φτερά έχει, και όμως δεν πετά.
Τι είναι;
Είναι το ψάρι.
Πολύχρωμα, γυαλιστερά, εξήντα δόντια μυτερά, ίσως και παραπάνω,
και κάνω ομορφότερο εκείνον που δαγκάνω. Τι είναι;
Είναι η χτένα.
Ψηλός ψηλός καλόγερος και κόκαλα δεν έχει. Τι είναι;
Είναι ο καπνός.
Άσπρη μπαίνει, κόκκινη βγαίνει. Τι είναι;
Είναι η πίτα.
Τεντωμένη τη βάζεις, ζαρωμένη τη βγάζεις.Τι είναι;
Είναι η κάλτσα.
Σφυρίζει, βουίζει, βογκάει, τρίζει, τον ακούς μα δεν τον βλέπεις. Τι είναι;
Είναι ο αέρας.
Κάποιος μας το δίνει, και όλοι το 'χουμε, ποτέ δε μας αφήνει, όπου κι αν πηγαίνουμε. Τι είναι;
Είναι το όνομα.
Είναι εκείνο που δε χρησιμεύει καθόλου, και όμως δεν μπορείς να πας πουθενά χωρίς αυτό. Τι είναι;
Είναι η σκιά.
Ένας στραβός ένας κουλοχέρης και ένας γυμνός περπατούσαν στο δρόμο. Ο στραβός είδε το ψάρι, ο κουλοχέρης το 'πιασε, κι ο γυμνός τ' έβαλε στην τσέπη του. Τι είναι;
Είναι το ψέμα.
Μπορείς να τη δεις το χειμώνα, αλλά δεν μπορείς να τη δεις το Καλοκαίρι. Τι είναι;
Είναι η αναπνοή.
Περπατάει με τρία πόδια και βλέπει με τέσσερα μάτια. Τι είναι;
Είναι ο γέρος.
Είναι το μόνο πράγμα που σπάζει όταν προφέρεται το όνομά του. Τι είναι;
Είναι η σιωπή.
Δειλός πολυκυνήγητος ποτέ δεν κλείνει μάτι, μ' αυτιά σαν του γαϊδάρου και γρήγορος σαν άτι. Τι είναι;
Είναι ο λαγός.
Είναι ζώο που έχει τα κόκαλά του απ' έξω. Τι είναι;
Είναι το σαλιγκάρι.
Όλη μέρα πεθαμένο και το βράδυ αναστημένο. Τι είναι;
Είναι το λυχνάρι.
Τον έναν άνθρωπο, τον κάνει δυο.Τι είναι;
Είναι ο καθρέφτης.
Σαν σαΐτα ελαφρός, στα πελάγη ξεναγός, στα καράβια ουραγός. Τι είναι;
Είναι ο γλάρος.
Έχουν 10 δάχτυλα και πόδι ούτε ένα. Τι είναι;
Είναι τα γάντια.
Μόλις μπαίνουν στο σπίτι τους, βγάζουν τα κεφάλια τους έξω απ' τα παράθυρα. Τι είναι;
Είναι τα κουμπιά.
Τ' ακούει όλα, αλλά δεν μπορεί να πει τίποτε. Τι είναι;
Είναι το αυτί.
Νερό με γεννά, ήλιος με θρέφει, βασιλιάδες, άρχοντες με τιμούν, αλλά σαν δω τη μάνα μου, πέφτω και πεθαίνω. Τι είναι;
Είναι το αλάτι.
Η κεφαλή του στο βουνό, και η ουρά του στο γιαλό. Τι είναι;
Είναι το ποτάμι.
Έχω τρία βόδια: το ένα τρώει και ποτέ δε χορταίνει. Το άλλο κοιμάται και ποτέ δεν ξυπνά. Το τρίτο φεύγει και ποτέ δε γυρνά. Τι είναι;
Είναι η φωτιά, η στάχτη και ο καπνός.
Όσο μεγαλώνει τόσο λιγότερο το βλέπουμε. Τι είναι;
Είναι το σκοτάδι.
Δεν έχω ούτε σώμα, ούτε ψυχή, Μα όταν παίζω τη φυσούνα μου, όλα παν εδώ κι εκεί. Τι είναι;
Είναι ο αέρας.
Ποια μεγάλη λέξη έχει μόνο ένα γράμμα μέσα της. Τι είναι;
Είναι ο φάκελος.
Κάτι κοπέλες στρογγυλές, άμα μπουν στα σπίτια τους, βγαίνουν στα παράθυρα. Τι είναι;
Είναι τα κουμπιά.
Θα είναι αύριο, και ήταν χθες. Τι είναι;
Είναι το σήμερα.
Μπαίνει μες από το τζάμι, χωρίς να το σπάει. Τι είναι;
Είναι το φως.
Μακρύς μακρύς καλόγερος, ποτέ σκιά δεν κάνει; Τι είναι;
Είναι ο δρόμος.
Εκκλησιά θολωτή, μια κολώνα την κρατεί. Τι είναι;
Είναι η ομπρέλα.
Ανεβαίνει, κατεβαίνει, κι ο γιατρός μας μπαίνει βγαίνει. Τι είναι;
Είναι το θερμόμετρο.
Ήλιος δεν είναι, ακτίνες έχει, πόδια δεν έχει και όμως τρέχει. Τι είναι;
Είναι οι τροχοί.
Έχει πόλεις χωρίς σπίτια, έχει δάση χωρίς δέντρα, έχει ποτάμια χωρίς ψάρια. Τι είναι;
Είναι ο γεωγραφικός χάρτης.
Γερανοί πετούσανε, τι πολλοί που ήτανε. Ένας είχε μπρος του δυο, ένας άλλος πίσω δυο, κι ένας άλλος γερανός ένα πίσω κι ένα μπρος. Πόσοι γερανοί πετούσαν;
Πετούσαν τρεις γερανοί.
Τετράποδο ποδοπατώ, αλλ' όμως δεν κινούμαι. Περί εμέ πολλοί γελούν, αναγινώσκουν, ομιλούν, ουδέ καταλαμβάνω.Τι είναι;
Είναι το τραπέζι.
Τεντωμένη τηνε βάζεις, μαραμένη τηνε βγάζεις. Τι είναι;
Είναι η κάλτσα.
Τρέμει, τρέμει στου κοριτσιού την τρύπα μπαίνει. Τι είναι;
Είναι το σκουλαρίκι.
Άσπρο, άσπρο σαν τυρί, μα τυρί δεν είναι. Έχει ποντικιού ουρά, ποντίκος δεν είναι. Τι είναι;
Είναι το ραπανάκι.
Ψηλός λιγνός καλόγερος μα κόκαλα δεν έχει. Τι είναι;
Είναι ο καπνός.
Αρνάκι μου το κόκκινο Θεός να το φυλάει. Αν φάει ξύλο θρέφεται αν πιεί νερό ψοφάει. Τι είναι;
Είναι η φωτιά.
΄
Άσπρη με βάζουν στη φωτιά και μου μαυρίζει ο κώλος κι απ’ τη δική μου την κοιλιά τρώει ο κόσμος όλος. Τι είναι;
Είναι η κατσαρόλα.
Γύρω-γύρω θάλασσα και μέσα ένα φίδι, το φίδι τρώει τη θάλασσα κι η θάλασσα το φίδι. Τι είναι;
Είναι το καντήλι με το φυτίλι, και το λάδι με τη φλόγα.
Δυο αδελφάκια αγκαλιασμένα και στον κώλο κολλημένα. Τι είναι;
Είναι το ψαλίδι.
Δυο κερνούν και ένας πίνει. Τι είναι;
Είναι οι μαστοί και το μωρό.
Δυο σειρές μαργαριτάρια, σε δυο κόκκινα ντουβάρια. Τι είναι;
Είναι τα δόντια και τα χείλια.
Είμαι, είμαι, μα τι είμαι. Σαν με πεις παύω να είμαι. Τι είναι;
Είναι το μυστικό.
Ένα πουλί πετούμενο, πετούμενο χαρούμενο, που έχει έξι πόδια, και χέζει σαν τα βόδια. Τι είναι;
Είναι η μύγα.
Ένα πουλί χωρίς φτερά, ψυχή δεν έχει και πετά. Τι είναι;
Είναι ο χαρταετός.
Έχει ξάδερφο τον σκύλο, κι όμως δεν τον έχει φίλο. Τι είναι;
Είναι ο λύκος.
Η θάλασσα το ‘χει, η γη δεν το ‘χει, η παντρεμένη το είχε και το έχασε, η ελεύθερη χωρίς αμφιβολία το ‘χει, ο λεβέντης το εχει μπροστά και ο Σαμουήλ το έχει πίσω. Τι είναι;
Είναι το γράμμα «λ».
Όλα τα σβήνει το νερό, κι εμένα μόνο ανάβει. Τι είναι;
Είναι ο ασβέστης.
Πέντε αδέλφια το αρπάζουν, τριανταδυό σφυριά το σπάζουν, μια κοπέλα τα’ αγκαλιάζει, στο ασκί τα κατεβάζει. Τι είναι;
Είναι το φαγητό, τα δάχτυλα, τα δόντια και η γλώσσα.
Πίσω από φράχτη κάτασπρο κόκκινη σκύλα μένει πότε γαβγίζει, πότε ορμά, και πότε περιμένει. Τι είναι;
Είναι η γλώσσα.
Τι είναι αυτό που στη ζωή μόνο χαρά σκορπάει, ίσια τα κάνει τα στραβά και τα σωστά χαλάει.Τι είναι;
Είναι το χρήμα.
Φύλλα κρατάει μα δέντρο δεν είναι, την σκέψη μετράει κεφάλι δεν είναι, και αν άψυχο είναι συνήθως μιλάει, γιατί στο κορμί του τα λόγια κρατάει. Τι είναι;
Είναι το βιβλίο.
Κάθεται χοντρούλα Ξένια , η κοιλιά της ειν’ ξυλένια, και η ζώνη σιδερένια. Τι είναι;
Είναι το βαρέλι.
Δε γαβγίζει, δε δαγκώνει μα στο σπίτι δεν σ αφήνει. Τι είναι;
Είναι η κλειδαριά.
Χωρίς φωνή, χωρίς κορμί, χωρίς φτερά, αλλά ακούγεται καλά.Τι είναι;
Είναι η ηχώ.
Πλοίο, μπρος και πίσω πάει και κύμα κάνει. Τι είναι;
Είναι το ηλεκτρικό σίδερο.
Χωρίς πόδια, χωρίς χέρια, ζωγραφίζει και αστέρια. Τι είναι;
Είναι η παγωνιά.
Όποιοι έρχονται και πάνε, απ’ το χέρι την κρατάνε. Τι είναι;
Είναι η πόρτα.
Αν απλώσεις εκεί τα χέρια, θα απλώσεις και τα πόδια. Τι είναι;
Είναι η επαφή με ηλεκτρικό ρεύμα.
Πέντε αδέλφια μαζί γεννιούνται, μαζί δουλεύουν, μαζί κοιμούνται, κανείς δεν κλαίει και δε γκρινιάζει, και ούτε ο ένας στον άλλον μοιάζει. Τι είναι;
Είναι τα δάχτυλα.
|
 |
Δείτε το ΒΙΒΛΙΟ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ
του ANDROSinfo
Πείτε μας τα σχόλιά σας για τις σελίδες μας και το νησί μας την ΑΝΔΡΟ.
|
|
