Ο λόγος ύπαρξης αυτής της σελίδας, είναι για την ενημέρωση σας σε σύγχρονα θέματα που αφορούν την ΥΓΕΙΑ.
Στο ANDROSinfo πιστεύουμε ότι δεν φτάνει μόνο να λες ότι αγαπάς κάποιον, είσαι υποχρεωμένος να το αποδεικνύεις μέσα από την προσπάθεια για διαρκή επιμόρφωση και ενημέρωσή του.
Περιεχόμενα:
Η ρύπανση που έκανε τοξικά τα φύκια στο Μαλιακό Κόλπο, ήταν η αιτία να βρεθούν πολλά ψόφια ψάρια και να προκληθεί μεγάλη ζημιά στους αλιείς της περιοχής.
Σύμφωνα με το πόρισμα του ΕΛΚΕΘΕ που δημοσιοποίησε η Νομαρχία Φθιώτιδας ένα σπάνιο φύκι που όμως έχει δηλητηριώδη δράση ευθύνεται μερικώς για τη δημιουργηθείσα κατάσταση. Οι κτηνίατροι της Νομαρχίας διευκρίνισαν ότι το φύκι αυτό προσβάλει τα ψάρια αλά δεν έχει καμιά επίπτωση στον άνθρωπο ακόμα κι αν καταναλώσει τα ψάρια αυτά.
Ωστόσο κατά τους επιστήμονες, για το θάνατο των ψαριών ευθύνεται και η ανοξία (η έλλειψη οξυγόνου) στο θαλάσσιο περιβάλλον λόγω της λάσπης και των φερτών υλών αλλά και κυρίως των αποβλήτων που ρέουν προς το Μαλιακό.
Πάντως όπως είπαν οι εκπρόσωποι των αλιέων, και προχωρούν σε κινητοποιήσεις για να διεκδικήσουν αποζημίωση για το μεροκάματο που χάνουν εδώ και ένα μήνα αφότου εμφανίστηκε το φαινόμενο των νεκρών ψαριών. Για το ζήτημα συνεδριάζει αύριο και το Δημοτικό Συμβούλιο της Στυλίδας.
Κατά χιλιάδες εκβράζονται τα νεκρά ψάρια στις παραλίες του Μαλιακού, εδώ και 50 ημέρες. (Φωτογραφία του αναγνώστη των «ΝΕΩΝ» Κωνσταντίνου Γορανίτη)
Τοξικά φύκια που αναπτύχθηκαν λόγω της εκτεταμένης ρύπανσης στον Μαλιακό Κόλπο είναι η αιτία του μαζικού θανάτου των ψαριών που εκβράζονται κατά χιλιάδες νεκρά στις παραλίες εδώ και περίπου 50 ημέρες.
Πρόκειται για μικροφύκια του γένους Chattonella, τα οποία ανιχνεύθηκαν από τους επιστήμονες του Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ) σε ημιθανή ψάρια. Μάλιστα το φαινόμενο, όπως επισήμαναν οι επιστήμονες, έχει πρωτόγνωρη έκταση και ένταση για τα ελληνικά δεδομένα. Ήδη, συνεργεία που έχουν μισθωθεί από τη Νομαρχία Φθιώτιδας μαζεύουν τόνους νεκρών ψαριών από τις παραλίες στο πέταλο του Μαλιακού.
«Τα συγκεκριμένα μικροφύκια είναι ένα είδος που δεν μας ήρθε από άλλες περιοχές. Υπήρχε στη χώρα μας» υπογραμμίζει ο βιολόγος ερευνητής κ. Κώστας Κουκάρας, ο οποίος ήταν ο πρώτος που είχε εντοπίσει το Chattonella σε ιχθυοτροφείο στη Λάρισα. Όπως υποστηρίζει: «Πρέπει να υπάρχουν οι απαραίτητες συνθήκες στη φυτοπλαγκτονική μάζα για να αναπτυχθεί. Στην προκειμένη περίπτωση διαμορφώθηκαν, όπως φαίνεται, σε αυτή την περιοχή αυτές οι συνθήκες που είναι απαιτούμενες».
Όπως εξηγούν οι επιστήμονες τα συγκεκριμένα μικροφύκια έχουν τη δυνατότητα για κάποια περίοδο που διαρκεί από 1 έως 6 μήνες να παράγουν ιχθυοτοξίνες και νευροτοξίνες οι οποίες δρουν κυρίως στα βράγχια των ψαριών προκαλώντας σημαντικές βλάβες.
Το συγκεκριμένο είδος εντάσσεται στα τοξικά φύκια, τα οποία καταστρέφουν το θαλάσσιο οικοσύστημα. Σε ειδικές περιπτώσεις, λόγω του όγκου από τις νευροτοξίνες μπορεί να επιδράσουν ακόμη και στον ανθρώπινο οργανισμό, δυσκολεύοντας την αναπνοή όχι μόνο στους λουόμενους αλλά και σε αυτούς που βρίσκονται στις παραλίες.
Για την περίπτωση του Μαλιακού, πάντως, οι επιστήμονες είναι καθησυχαστικοί. «Αν μπορούσαμε να πούμε ότι υπάρχει κάτι θετικό, θα λέγαμε ότι το Chattonella δεν περνά στην τροφική αλυσίδα αλλά παραμένει στους μαζικούς θανάτους των ψαριών» υπογραμμίζει ο εξειδικευμένος βιολόγος κ. Κώστας Κουκάρας.
«Τα εν λόγω μικροφύκη δεν ενοχοποιούνται για δηλητηριάσεις στον άνθρωπο και ως εκ τούτου η παρουσία τους δεν αποτελεί άμεση απειλή για τη δημόσια υγεία» υπογραμμίζει και σε Έκθεσή του προς τη Νομαρχία Φθιώτιδας ο αναπληρωτής καθηγητής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κ. Γιώργος Νικολαΐδης.
Ωστόσο, όπως επισήμαναν οι επιστήμονες, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να γίνει κάποια παρέμβαση. Μάλιστα σε σύσκεψη που έγινε χθες οι ψαράδες της περιοχής που έχουν να ψαρέψουν σχεδόν δύο μήνες άκουγαν από τους επιστήμονες ότι θα πρέπει να συνηθίσουν ενδεχομένως και να ζουν με αυτό το φαινόμενο όσο η ρύπανση συνεχίζεται στον Μαλιακό Κόλπο.
Αν και επισήμως δεν αναφέρθηκαν οι πηγές της ρύπανσης, εντούτοις ενοχοποιούνται τα αστικά απόβλητα, αφού στο μεγαλύτερο μέρος της Φθιώτιδας δεν λειτουργούν βιολογικοί καθαρισμοί και τα περισσότερα λύματα καταλήγουν στη θάλασσα.
Μια δεύτερη αιτία ρύπανσης του Μαλλιακού είναι τα απόβλητα από τα φυτοφάρμακα των καλλιεργειών τα οποία καταλήγουν στη θάλασσα μέσω του Σπερχειού, μαζί με απόβλητα εργοστασίων και ελαιοτριβείων.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ευθύνες καταλογίζουν οι ψαράδες στους υπευθύνους για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν το πρόβλημα. Τα πρώτα δείγματα είχαν αποσταλεί για ανάλυση σε ειδικά εργαστήρια στις 11 Μαρτίου. Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις εκείνης της περιόδου δεν είχε βρεθεί κάτι ύποπτο. Τώρα διαπιστώνεται ότι ο τρόπος με τον οποίο είχαν συλλεγεί τα δείγματα δεν ήταν ο κατάλληλος. Οι πρώτες απαντήσεις ήρθαν τελικά έναν μήνα αργότερα, όταν το εργαστήριο του ΕΛΚΕΘΕ εντόπισε το τοξικό φύκι, ενώ 48 ώρες αργότερα εντοπίστηκε και από το εργαστήριο του Τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Οι μαζικοί θάνατοι των ψαριών, όμως, έχουν ως συνέπεια να υποστούν τεράστια ζημιά εκατοντάδες οικογένειες που ζούσαν από την αλιεία. Ήδη μια ιχθυοτροφική επιχείρηση έχει χάσει περισσότερα από τρία εκατομμύρια ψάρια (τσιπούρα και λαβράκι).
ουσιών της καθημερινότητάς μας.
Πηγή: www.tanea.gr - Φωτογραφία του αναγνώστη Κωνσταντίνου Γορανίτη
Ο «υπόνομος» της φύσης στο τραπέζι μας.
Βάζουμε στο πιάτο ψάρια με βαρέα μέταλλα και εντομοκτόνα αλλά και γεωργικά προϊόντα με ζιζανιοκτόνα
Μελέτες ελλήνων επιστημόνων εντόπισαν επικίνδυνα κατάλοιπα από βιομηχανικά και αστικά απόβλητα στην τροφική αλυσίδα
Η ΡΥΠΑΝΣΗ του περιβάλλοντος καταλήγει στο τραπέζι μας.Τρώμε τοξικά μέταλλα μαζί με τα ψάρια αλλά και εντομοκτόνα και ζιζανιοκτόνα μαζί με γεωργικά προϊόντα,καθώς το οικοσύστημα έχει γίνει ο «υπόνομος» για βιομηχανικά και αστικά απόβλητα, για κατάλοιπα φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων. Επιστήμονες του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων ανίχνευσαν κατάλοιπα τοξικών ουσιών και μέτρησαν συγκεντρώσεις επικίνδυνων στοιχείων που κτυπούν «κόκκινο».
Τοξικά βαρέα μέταλλα, όπως ο μόλυβδος, το κάδμιο, ο υδράργυρος και το αρσενικό ανιχνεύθηκαν σε ψάρια πελαγίσια, ιχθυοκαλλιεργειών και κατεψυγμένα. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και το ΤΕΙ Αθηνών οι συγκεντρώσεις καδμίου (Cd) και μολύβδου (Ρb) στους μυς του πελαγίσιου φαγκριού (Ρ. pagrus) και μολύβδου στους μυς του φαγκριού ιχθυοκαλλιέργειας ήταν μεγαλύτερες από τα Μέγιστα Επιτρεπτά Επίπεδα (ΜRLs), που έχουν θεσπισθεί για τα τοξικά μέταλλα από την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Ειδικότερα, οι τιμές του μολύβδου και του καδμίου στο βρώσιμο τμήμα του πελαγίσιου φαγκριού ξεπερνούσαν τα επιτρεπτά όρια έως 294% και 376% αντίστοιχα! Οι συγκεντρώσεις καδμίου, υδραργύρου και μολύβδου που προσδιορίσθηκαν στο βρώσιμο τμήμα των υπόλοιπων αλιευμάτων (δείγματα φαγκριών κατεψυγμένων, καπονιών, δράκαινας και μαρίδας) που μελετήθηκαν ήταν χαμηλότερες από τα ευρωπαϊκά όρια. Ωστόσο στη μαρίδα ανιχνεύτηκε αρσενικό, στοιχείο για το οποίο δεν έχουν προσδιορισθεί ανώτατα επίπεδα από την Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) - τα υπόλοιπα δείγματα ψαριών δεν αναλύθηκαν για αρσενικό.
Τα τοξικά μέταλλα είναι χημικά σταθερά ανόργανα στοιχεία και η παρουσία τους στο περιβάλλον οφείλεται σε φυσικές (π.χ. ηφαιστειακές εκπομπές) και ανθρωπογενείς πηγές (π.χ. βιομηχανικές, γεωργικές δραστηριότητες). Στα ψάρια και στα θαλασσινά εισέρχονται μέσω της τροφικής αλυσίδας και συσσωρεύονται στους ιστούς τους. «Ο προσδιορισμός τους στα εμπορικά ψάρια είναι απαραίτητος για την εκτίμηση του πιθανού κινδύνου για την υγεία των καταναλωτών.Η παρουσία τοξικών μετάλλων (σε αυτά) αποτελεί δείκτη της ποιότητας και της καταλληλότητάς τους προς βρώσι καθώς και δείκτη ρύπανσης των οικοσυστημάτωναπό όπου προέρχονται» σημειώνουν οι επιστήμονες που διεξήγαγαν τη μελέτη (η κυρία Σοφία Μηνιάδου-Μεϊμάρογλου από το Εργαστήριο Χημείας Τροφίμων του Πανεπιστημίου Αθηνών, η κυρία Βασιλεία Ι.Σινάνογλου από το Εργαστήριο Ενόργανης Ανάλυσης του ΤΕΙ Αθηνών και ο κ. Νικ. Σ.Θωμαΐδης από το Εργαστήριο Αναλυτικής Χημείας του Πανεπιστήμιο Αθηνών). Συνολικά ελέγχθηκαν 66 ψάρια: 18 φαγκριά (έξι κατεψυγμένα από τις ακτές της Σενεγάλης, έξι πελαγίσια από το Β. Αιγαίο και έξι ιχθυοκαλλιέργειας), έξι δράκαινες (Τ. draco), 12 πελαγίσια καπόνια (Τ. lyra και Τ. lastoviza) και 30 μαρίδες.
Οι συγκεντρώσεις του μολύβδου στους μυς (βρώσιμο τμήμα) του φαγκριού ιχθυοτροφείου και του πελαγίσιου ήταν σημαντικά μεγαλύτερες από τα μέγιστα επιτρεπτά επίπεδα (142% και 294% αντίστοιχα), ενώ συγκεντρώσεις του ίδιου στοιχείου στο κατεψυγμένο φαγκρί, στις δράκαινες, στα καπόνια και στη μαρίδα ανιχνεύτηκαν μικρότερες από τα ευρωπαϊκά όρια (45,6%, 6,3%, 34%, 6,3% και 43,3% αντίστοιχα). Οι τιμές του μολύβδου στο ηπατοπάγκρεας του φαγκριού ιχθυοτροφείου και του πελαγίσιου ήταν υπερτριπλάσιες από ό,τι στο κατεψυγμένο. Αντιθέτως στο ηπατοπάγκρεας της δράκαινας και των καπονιών ο μόλυβδος προσδιορίσθηκε σε πολύ μικρή συγκέντρωση. «Η μεγάλη συγκέντρωση μολύβδου στο ηπατοπάγκρεας του πελαγίσιου φαγκριού πιθανόν να οφείλεται στο επίπεδο ρύπανσης της θαλάσσιας περιοχής στην οποία αλιεύθηκαν,και του φαγκριού της ιχθυοκαλλιέργειας στο επίπεδο ρύπανσης της περιοχής του ιχθυοτροφείου ή στην τροφή του ψαριού» αναφέρει η κυρία Μηνιάδου.
Σε άλλα είδη ψαριών οι τιμές του μολύβδου εντοπίστηκαν χαμηλότερες από τα μέγιστα επιτρεπτά επίπεδα. Αντιθέτως σε κεφάλους (Μugil cephalus) και ασπροσάφριδα (Τrachurus mediterraneus) που αλιεύθηκαν στον κόλπο της Αλεξανδρέττας (Ισκεντερούν) στην Τουρκία, περιοχή γνωστή για τη μεγάλη περιβαλλοντική μόλυνση, ανιχνεύτηκαν πολύ υψηλές τιμές μολύβδου.
Κίνδυνος εμφάνισης χρόνιας τοξικότητας σε υδρόβια είδη
ΤΟ ΙΔΙΟ ανησυχητικά με εκείνα του Πανεπιστημίου Αθηνών είναι και τα συμπεράσματα επιστημόνων του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων τα οποία δημοσιοποιήθηκαν και αυτά στο συνέδριο «Ημέρες Χημείας Τροφίμων: Τρόφιμα και περιβάλλον» που ολοκληρώθηκε χθες.
Μελέτησαν τα στοιχεία ερευνών που διενεργήθηκαν τα τελευταία 20 έτη σχετικά με τις συγκεντρώσεις υπολειμμάτων γεωργικών φαρμάκων σε ποτάμια και λίμνες της χώρας και αξιολόγησαν τις επιπτώσεις τους στην τροφική αλυσίδα. Αφού διαπίστωσαν ότι ο κίνδυνος εμφάνισης χρόνιας τοξικότητας είναι αρκετά υψηλός σε υδρόβια είδη, προειδοποιούν ότι και τα τοξικά υπολείμματα των γεωργικών φαρμάκων που καταλήγουν στον άνθρωπο μέσω της διατροφής απειλούν την υγεία των καταναλωτών. Αυτό επισημαίνει στο «Βήμα» ο καθηγητής Τριαντ. Αλμπάνης από το Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, ο οποίος υπογράφει μαζί με τον επίκουρο καθηγητή κ. Ιω. Κωνσταντίνου από το Τμήμα Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων και την επίκουρη καθηγήτρια κυρία Δήμητρα Χελά από το Τμήμα Οργάνωσης και Διαχείρισης Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων του ίδιου Πανεπιστημίου, τη μελέτη με τίτλο «Επίπεδα συγκεντρώσεων υπολειμμάτων οργανικών τοξικών ουσιών (παρασιτοκτόνων) στα φυσικά νερά και οι επιπτώσεις τους στο περιβάλλον».
Οι μετρήσεις αφορούν μεγάλα ποτάμια της χώρας- Αλιάκμονα, Λουδία, Αξιό, Εβρο, Καλαμά, Λούρο, Αραχθο, Ευρώτα, Πηνειό, Αποσελέμη- και τις λίμνες Παμβώτιδα και Μόρνου, αλλά και μετρήσεις σε τρία είδη της υδρόβιας ζωής- φύκη, ζωοπλαγκτόν ( Daphnia magna ) και ψάρια. Για τα ελληνικά επιφανειακά ύδατα τα ψάρια που επιλέχθηκαν είναι η πέστροφα ( Οncorhynchus mykiss ) για τους ποταμούς και ο κυπρίνος ( Cyprinus carpio ) για τις λίμνες.
Ιδού τι δείχνουν τα αποτελέσματα της εκτίμησης του οικοτοξικολογικού κινδύνου και αφορά κυρίως την περίοδο Μαΐου- Ιουλίου: * Οι ενώσεις που ανιχνεύονται συχνότερα στα επιφανειακά ύδατα ανήκουν στα ζιζανιοκτόνα (atrazine, simazine, metolachlor, alachlor) και στα εντομοκτόνα (diazinon, carbofuran, parathion). * Τα ζιζανιοκτόνα εμφανίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο για τοξικές επιπτώσεις στα φύκη.
* Τα εντομοκτόνα εμφανίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο για το ζωοπλαγκτόν και τα ψάρια.
* Η συγκέντρωση των φυτοφαρμάκων ανευρέθη σε επίπεδα για τα οποία ο κίνδυνος να προκληθούν αποτελέσματα οξείας τοξικότητας σε οργανισμούς που ανήκουν σε τρία επίπεδα της τροφικής αλυσίδας (φύκη, ζωοπλαγκτόν, ψάρια) κυμαίνεται από μηδαμινός ως πολύ υψηλός ενώ ο κίνδυνος εμφάνισης χρόνιας τοξικότητας είναι αρκετά υψηλότερος και για τα τρία είδη οργανισμών.
Επιπλέον η μελέτη καταδεικνύει, όπως επισημαίνει ο κ. Αλμπάνης, ότι το περιβάλλον καθορίζει την ποιότητα των παραγόμενων φυτικών προϊόντων και τροφίμων για τα οποία δειγματοληπτικοί έλεγχοι δείχνουν ότι το 70% δεν παρουσιάζει υπολείμματα φυτοφαρμάκων και συναφών ουσιών, το 27% περιέχει υπολείμματα κάτω από τα επιτρεπτά όρια ενώ περίπου το 3% περιέχει πάνω από μία ενώσεις σε μη επιτρεπτά όρια. «Επομένως, απαιτείται» τονίζει ο κ. Αλμπάνης «μεγάλη προσοχή στον τρόπο χρήσης των φυτοφαρμάκων,αλλά και πιο συστηματικούς ελέγχους για την προστασία του καταναλωτή».
Πηγή: http://www.tovima.gr - ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΠΙΤΣΙΚΑ, ΜΑΧΗ ΤΡΑΤΣΑ - Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009
Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα - ΕΝΑΣ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΧΗΜΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
Είναι παντού. Από τα χρώματα, τα έπιπλα και τις μοκέτες του σπιτιού μας, μέχρι τα ρούχα, τα παιδικά παιχνίδια και τα καλλυντικά.
Χιλιάδες χημικές ενώσεις βρίσκονται σε προϊόντα που βελτιώνουν τη ζωή μας, ωστόσο η χρήση τους μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες στον οργανισμό μας. Χωρίς να το ξέρουμε, όλοι μας συμμετέχουμε σε ένα ανεξέλεγκτο πείραμα που πραγματοποιείται εδώ και τουλάχιστον 5 δεκαετίες στον πλανήτη μας, από το τέλος του ΒΆ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ένα πείραμα της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF επιβεβαιώνει το κοκτέιλ χημικών που έχει στο αίμα του κάθε Ευρωπαίος: σε εξετάσεις αίματος που πραγματοποίησαν σε 3 γενιές γυναικών, ανιχνεύτηκαν πολλές ουσίες από «νέου τύπου» χημικά, αλλά και αυτά που έχουν απαγορευτεί εδώ και δεκαετίες.
«Με στεναχώρησε πιο πολύ από όλα το ότι η κόρη μου η οποία είναι μόλις 12 ετών, έχει μέσα στον οργανισμό της ήδη πολλά χημικά και τοξικά περισσότερα από εμένα», δηλώνει η μητέρα της ελληνικής οικογένειας Πόπη Βογιατζή. Αν και δεν υπάρχει «βαριά βιομηχανία» στην Ελλάδα, η «δική» μας οικογένεια ήταν από τις πιο μολυσμένες στην Ευρώπη.
Το Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα μίλησε με ειδικούς στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Ελλάδα σε σχέση με την ταυτότητα αυτών των χημικών ουσιών, αλλά και τις βλάβες που προκαλούν στον ανθρώπινο οργανισμό.
Επικίνδυνα χημικά προϊόντα ανακαλύπτονται στους ιστούς σχεδόν κάθε ανθρώπου της υφηλίου και η έκθεση σε αυτά έχει συνδεθεί με διάφορες μορφές καρκίνων και με σειρά αναπαραγωγικών προβλημάτων. «Παρατήρησα εδώ στην Ελλάδα ένα φαινόμενο που με λύπησε, ήταν ότι έβλεπα παιδιά νεαρά να έχουνε ελαττωμένα χαρακτηριστικά του σπέρματος και…. και προβλήματα στην γονιμότητα του ανθρώπου», είπε ο εμβρυολόγος Στ. Νικολαρόπουλος. «Αν συνεχίσουμε έτσι, σε λίγα χρόνια, το σπέρμα θα πωλείται σε τράπεζες» επιβεβαιώνει ο ουρολόγος Γ. Ζουπάνος.
Είναι αδύνατο να φανταστούμε έναν κόσμο χωρίς χημικά. ΓιΆ αυτό, το Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα παρουσιάζει εναλλακτικές προτάσεις για μείωση ή και αντικατάσταση των χημικών ουσιών της καθημερινότητάς μας.
Πηγή: http://www.rwf.gr
Πηγή: http://www.rwf.gr
Που πετάτε τα χρησιμοποιημένα λάδια μαγειρέματος;
Ξέρεις πού να ρίξεις το λάδι μετά από το μαγείρεμα στο σπίτι;
Ίσως ναι, αλλά πάντα είναι καλό να διαδίδουμε τέτοιου είδους πληροφορίες.
Ακόμα και αν δεν τηγανίζουμε πολύ, όταν το κάνουμε, ρίχνουμε συνήθως το χρησιμοποιημένο λάδι στον νεροχύτη της κουζίνας.
Αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που μπορούμε να κάνουμε.
Γιατί το κάνουμε; Γιατί απλώς δεν έχουμε μάθει τον σωστό τρόπο.
Γι' αυτό λοιπόν, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τοποθετούμε το λάδι σε ένα πλαστικό μπουκάλι (νερού, αναψυκτικού), να το κλείνουμε καλά και να το πετάμε μαζί με τα κανονικά σκουπίδια.
Μάθετε ότι ΕΝΑ ΛΙΤΡΟ ΛΑΔΙΟΥ ΜΟΛΥΝΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΕΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΛΙΤΡΑ ΝΕΡΟΥ, ποσότητα η οποία είναι ικανή να καλύψει τις ανάγκες ενός ατόμου σε νερό για 14 χρόνια !!!.
Αν επιλέξεις να προωθήσεις αυτό το μήνυμα στους φίλους σου, το περιβάλλον θα σε ευγνωμονεί. Στο κάτω-κάτω είναι καλό για όλους μας !!
Αποκλείστηκε και πάλι η χώρα μας από τους Ευέλικτους Μηχανισμούς του Κιότο. Ανεπαρκή για την παρακολούθηση των ρύπων χαρακτηρίστηκαν τα σχέδια που υπέβαλε το ΥΠΕΧΩΔΕ
Ανεπαρκή για να ανταποκριθεί στην παγκόσμια εκστρατεία ενάντια στις κλιματικές αλλαγές κρίνει τη χώρα μας ο ΟΗΕ, ο οποίος αποφάσισε χθες να αποκλείσει εκ νέου την Ελλάδα από τους Ευέλικτους Μηχανισμούς του Κιότο χαρακτηρίζοντας αναξιόπιστο το Εθνικό Σύστημα Καταγραφής εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα.
Το Τμήμα Επιβολής της Επιτροπής Συμμόρφωσης του Οργανισμού απεφάνθη χθες ότι τα έγγραφα που κατέθεσε το ΥΠΕΧΩΔΕ δεν διασφαλίζουν την αξιόπιστη και ασφαλή παρακολούθηση των ρύπων και ζήτησε αναθεώρηση των εν λόγω σχεδίων το συντομότερο δυνατό. Υπενθυμίζεται ότι το ίδιο είχε συμβεί και τον περασμένο Απρίλιο, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να καταθέσει δύο μήνες μετά νέα πρόταση, η οποία, αφού εξετάστηκε, έλαβε χθες δεύτερη αρνητική απάντηση.
Ο αποκλεισμός της Ελλάδας από τους Μηχανισμούς του Κιότο σημαίνει πρακτικά ότι η χώρα μας δεν θα έχει τη δυνατότητα, μεταξύ άλλων, να αγοράσει δικαιώματα εκπομπής ρύπων. Παράλληλα, όπως υπογραμμίζουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, εκθέτει την Ευρωπαϊκή Ενωση, καθώς δεν θα μπορεί διεθνώς να ισχυριστεί ότι καλύπτει τον στόχο της για μείωση των εκπομπών, εφόσον ένα κράτος-μέλος της δεν διαθέτει αξιόπιστο Σύστημα Καταγραφής.
Η αρνητική αυτή εξέλιξη προκάλεσε τη σοβαρή αντίδραση κομμάτων και φορέων οι οποίοι ζητούν από τον πρωθυπουργό να δείξει στη συνεδρίαση των ηγετών της ΕΕ την ερχόμενη εβδομάδα ότι δεν ευσταθούν οι φήμες περί «βρώμικης» συμμαχίας της Ελλάδας με την Πολωνία για το περιβάλλον.
Η περιβαλλοντική οργάνωση Greenpeace κάνει λόγο για «ανικανότητα και έλλειψη πολιτικής βούλησης στην ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ», ενώ η WWF μιλά για «ηχηρό ράπισμα στην περιβαλλοντική πολιτική της Ελλάδας».
«Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα μέχρι τώρα στην οποία επιβάλλονται μέτρα που στην ουσία τη διασύρουν. Αν ο κ. Σουφλιάς διαθέτει τη στοιχειώδη ευθιξία, θα πρέπει να παραιτηθεί», σημείωσε ο Δημήτρης Ιμπραήμ, υπεύθυνος της Greenpeace για θέματα ενέργειας, ενώ ο Δημήτρης Καραβέλλας, διευθυντής του WWF, επεσήμανε ότι «η συνέχιση του αποκλεισμού της χώρας υποδηλώνει ότι δεν είμαστε σε θέση να ανταποκριθούμε ούτε στις στοιχειώδεις περιβαλλοντικές μας υποχρεώσεις».
«Κατηγορώ»
Η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Αννυ Ποδηματά, επεσήμανε πως «η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε εφιάλτη της ΕΕ στα θέματα αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής», ενώ ο πολιτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για το Περιβάλλον και τη Χωροταξία, Σπύρος Κουβέλης, σχολιάζοντας τις εξελίξεις δήλωσε: «Περιμένουμε να δούμε αν ο πρωθυπουργός θα ζητήσει πολιτικές ευθύνες για το νέο σκάνδαλο παγκόσμιου διασυρμού της χώρας. Η κυβέρνηση αποδεικνύεται ανίκανη να κάνει αυτό που άλλες χώρες χειρίζονται ως θέμα ρουτίνας».
Σε δήλωση για το θέμα προχώρησε και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Μιχάλης Παπαγιαννάκης: «Η πολιτεία αντί να παραδεχτεί την ολιγωρία της τον Απρίλιο, αντέδρασε σπασμωδικά με ολοσέλιδες πληρωμένες καταχωρίσεις στον Τύπο, όπου ωραιοποιούσε την κατάσταση ρίχνοντας τις ευθύνες αλλού».
Από την πλευρά του, το ΥΠΕΧΩΔΕ διαψεύδει με κατηγορηματικό τρόπο το γεγονός ότι η Ελλάδα αποκλείστηκε από τους μηχανισμούς του Κιότο και υποστηρίζει ότι ακόμη δεν έχει ληφθεί η τελική απόφαση.
«Πριν υπάρξει το τελικό αποτέλεσμα είναι άφρονες οι δηλώσεις είτε ως πανηγυρισμοί είτε ως κροκοδείλια δάκρυα είτε ως δήθεν ανησυχία», σημειώνεται σε σχετική ανακοίνωση, στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρεται: «στη γραπτή ανακοίνωσή της η Επιτροπή ζητά από τη χώρα μας να υποβάλει ορισμένα διευκρινιστικά στοιχεία», ενώ επισημαίνεται ότι «ο έλεγχος από πλευράς επιθεωρητών του ΟΗΕ που πραγματοποιήθηκε στη χώρα μας τον Σεπτέμβριο ήταν ενδελεχής και σύμφωνα με όσα οι ίδιοι ανέφεραν τα αποτελέσματα κρίθηκαν ικανοποιητικά».
Πηγή: "Έθνος" 10/10/2008 - www.ethnos.gr - Συντάκτης: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΡΟΒΒΑ
Τα βουνά της χώρας μας μπορούν να ξαναπρασινίσουν.
Ας γίνουμε οι σπορείς του σπόρου, ώστε τα παιδιά και τα εγγόνια μας να συνεχίσουν να ζουν σε αυτό τον όμορφο πλανήτη".
Η καταστροφή των δασών προχωρά με ξέφρενο ρυθμό, ενώ οι προσπάθειες αναδάσωσης με φύτευση δασικών δέντρων, όσο καλά οργανωμένες και αν είναι, δεν αποτελούν λύση στο πρόβλημα. Μερικές φορές μάλιστα η επιλογή φυτών ακατάλληλων για τις οικολογικές δυνατότητες μιας περιοχής μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα, όπως πτώση του υδατικού ορίζοντα, εξάντληση της γονιμότητας του εδάφους και έντονη αλλοίωση στη χλωρίδα και πανίδα της περιοχής. Τέλος, τα φυτευόμενα δενδρύλλια συχνά μαραίνονται και πεθαίνουν.
Η πιο γρήγορη, οικονομική και αποτελεσματική μέθοδος για την αναβλάστηση στη χώρα μας αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη είναι η σπορά με αεροπλάνο, μιας μεγάλης ποικιλίας σπόρων, που εμπεριέχονται σε σβόλους από αργιλόχωμα.
Προκειμένου όμως να πετύχει το έργο της αναδάσωσης στη χώρα μας, πάνω από όλα χρειάζεται να υιοθετηθεί η απλή και συγκριτικά αδάπανη αυτή μέθοδος από τη Διεύθυνση Δασών. Ας αντικατασταθούν οι δενδροφυτεύσεις με σπορές στα βουνά και τους λόφους. Ας γίνει η προσπάθεια για αναβλάστηση της άγονης γης η πρώτη προτεραιότητα.
Διάβρωση των εδαφών, πλημμύρες, κατολισθήσεις, ταπείνωση του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα, μείωση του οξυγόνου της ατμόσφαιρας, σταδιακή αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη και μετατροπή εύφορων εκτάσεων σε έρημους: Το βαρύ τίμημα του "δάσους που χάνεται".
Μια ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή που για τη χώρα μας μπορεί να αποτυπωθεί σε μερικά μόνο νούμερα. Μέσα σε 27 χρόνια ( 1962 - 1988 ) χάθηκαν 4.726.305 στρ. δάσους, το 16% δηλ. της δασικής μας έκτασης. Από την άλλη πλευρά η αναδάσωση προχωρά με εξαιρετικά χαμηλούς ρυθμούς σε σύγκριση με άλλες χώρες, 50 - 55. 00 στρέμματα το χρόνο, ενώ υπολογίζεται ότι για να μπορέσει να αποκατασταθεί σε μερικές δεκαετίες η οικολογική ισορροπία στην Ελλάδα, θα πρέπει να αναδασώνεται έκταση πάνω από 1,2 εκ. στρέμματα το χρόνο ( στοιχεία από τη μελέτη - πρόταση της ΠΕΤΔΔΥ).
Για χρόνια όμως, παρά τη συνεχή επιδείνωση της κατάστασης με φωτιές που απειλούν να "αποτελειώσουν" και τα τελευταία εναπομείναντα δάση, η προσπάθεια για την αναβλάστηση των βουνών και των λόφων της Ελλάδας παραμένει μια απλή σκέψη.
Η σπορά με μείγμα σπόρων τυλιγμένων σε στρώμα από αργιλόχωμα μπορεί να δώσει, στο άμεσο μέλλον, τη λύση για την αναβλάστηση των βουνών και λόφων της χώρας
Ο Masanobu Fukuoka, φιλόσοφος αγρότης. Αν και σπούδασε φυτοπαθολόγος, είναι ο εμπνευστής της μεθόδου της φυσικής καλλιέργειας. Καλλιεργεί στην πατρίδα του οπωροφόρα δέντρα, λαχανικά και σιτηρά χωρίς βοτάνισμα, όργωμα και κατεργασία του εδάφους.
Τις γεωργικές μεθόδους του μεταφέρει και υλοποιεί στη χώρα μας ο κ. Μανίκης ο οποίος και μετέφρασε στα τα βιβλία του:
" Η φυσική καλλιέργεια: Η θεωρία και η πρακτική της πράσινης επανάστασης" και
" Η επανάσταση Θεού Φύσης και Ανθρώπου".
Τι είναι η φυσική καλλιέργεια:
Είναι μία μέθοδος γεωργίας, στην οποία ΔΕΝ χρησιμοποιούνται λιπάσματα και φυτοφάρμακα ΔΕΝ γίνεται κατεργασία της γης, ούτε βοτάνισμα ή ζιζανιοκτονία.
Εμπνευστής της ο ιάπωνας Masanobou Fukuoka, αγρότης, φιλόσοφος και πρώην φυτοπαθολόγος, την ονομάζει και μέθοδο του να μην κάνεις τίποτα.
Η φυσική καλλιέργεια διαφέρει ριζικά τόσο από την επιστημονική γεωργία όσο και από τη βιολογική ή την οργανική γεωργία, γιατί έχει ως φιλοσοφική αφετηρία την άποψη ότι η φύση είναι τέλεια σε αντίθεση με την ανθρώπινη γνώση που είναι ατελής και περιορισμένη.
Ο βασικός στόχος του φυσικού καλλιεργητή είναι να υπηρετήσει τη φύση, να δημιουργήσει γόνιμο έδαφος και τέλος να πετύχει την οικονομική του αυτάρκεια. Έχει μια ολιστική θεώρηση και βασίζεται στη διαισθητική μη χωριστική γνώση. Μια γνώση που γεννιέται όταν ο άνθρωπος ταυτίζεται με τη φύση γκρεμίζοντας τη χρηστικότητα που δημιουργεί ο ανθρώπινος νους.
Σήμερα η φυσική καλλιέργεια έχει φτάσει στη μέγιστη απλότητα.
Μπορούμε να δημιουργήσουμε αγροκτήματα, να αναβλαστήσουμε άγονους λόφους και βουνά να πρασινίσουμε τις έρημους και μετατρέψουμε τη γη σε παράδεισο τυλίγοντας σπόρους μέσα σε σβώλους από αργιλόχωμα και σπέρνοντας μια μεγάλη ποικιλία από εκατό και πλέον είδη σπόρων από οπωροφόρα και δασικά δέντρα, λαχανικά, σιτηρά και φυτά χλωρής λίπανσης πριν αρχίσει η περίοδος των βροχών ( άνοιξη - φθινόπωρο).
Για να λύσουμε ταυτόχρονα το πρόβλημα της διάβρωσης του εδάφους, της βελτίωσης της γονιμότητας, το πρόβλημα των ασθενειών και των προσβολών από έντομα, το κλειδί είναι η σπορά μεγάλης ποικιλίας φυτών.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: http://www.geocities.com/naturalfarming
Απειλούνται με εξαφάνιση οι «κιβωτοί βιοποικιλότητας» του Αιγαίου.
Η αλόγιστη τουριστική ανάπτυξη, η εκτός σχεδίου δόμηση και η υπεράντληση των υδάτινων πόρων αποτελούν τη σοβαρότερη απειλή για την εξαφάνιση των ενδημικών οργανισμών του νησιωτικού μας συμπλέγματος.
Σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, καθημερινά στα νησιά του Αιγαίου «μοναδικές κιβωτοί βιοποικιλότητας κινδυνεύουν να εξαφανιστούν για πάντα». Το Αιγαίο Πέλαγος, με τα εκατοντάδες νησιά του αποτελεί ένα εργαστήριο εξέλιξης που φιλοξενεί σήμερα χιλιάδες μοναδικούς στο είδος τους οργανισμούς.
Και ενώ ορισμένοι από αυτούς εντοπίζονται σε ολόκληρες περιοχές του Αιγαίου, όπως αποδεικνύουν τα συμπεράσματα της πολυετούς έρευνας του καθηγητή Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος του Μichigan κ. Ιωάννη Φουφόπουλου, πολλοί άλλοι είναι ενδημικοί σε μεμονωμένα νησιά ή και σε συγκεκριμένες τοποθεσίες.
Πρόκειται για σπάνια είδη ερπετών και φυτών, τα οποία παίζουν σημαντικό ρόλο στη σωστή λειτουργία των νησιωτικών οικοσυστημάτων και βοηθούν στον έλεγχο της διάβρωσης, στη διατήρηση του υδάτινου δυναμικού και στην προστασία από την απερήμωση.
Αυτοί οι οργανισμοί βρίσκονται υπό συνεχή πίεση λόγω της ανθρώπινης δραστηριότητας, με αποτέλεσμα ευαίσθητα οικοσυστήματα των νησιών μας να απειλούνται, ακόμα και λόγω της εισβολής άλλων ειδών της πανίδας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η αύξηση του πληθυσμού των αρουραίων, οι οποίοι σε πολλά νησιά καταστρέφουν τα θαλασσοπούλια που προσπαθούν να φωλιάσουν εκεί.
Οι μεγαλύτερες πάντως καταστροφές των νησιωτικών οικοσυστημάτων παρατηρούνται λόγω της ανεξέλεγκτης ανάπτυξης και της περιαστικής δόμησης. Για παράδειγμα, η Πάρος ήταν ένα από τα νησιά που κατακλυζόταν από πυκνά δάση και κέδρους. Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της έχει χτιστεί, όπως και το σύνολο των Κυκλάδων, ενώ η υπεράντληση νερού έχει οδηγήσει σε υποβάθμιση του υδροφόρου ορίζοντα.
Αρνητικές είναι οι επιδράσεις στο αιγαιοπελαγίτικο τοπίο και από τις συνέπειες της υπερβόσκησης, η οποία ευνοεί τη διάβρωση του εδάφους και προκαλεί καταστροφή της βλάστησης.
Η δημιουργία εθνικού κτηματολογίου για την αντιμετώπιση των καταπατήσεων γης, ο ορθολογικός σχεδιασμός στην οικιστική ανάπτυξη, η αυστηρή προστασία των υγροτόπων του Αιγαίου και η ανάπτυξη με βάση τη φέρουσα ικανότητα κάθε περιοχής εκτιμώνται από τους επιστήμονες ότι είναι τα αναγκαία βήματα ώστε να προστατευτούν τα νησιά μας και η βιοποικιλότητα του Αιγαίου.
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ - Κείμενο: Μαριάννα Τζάννε 8 Μαΐου 2008.
Αύξηση της θερμοκρασίας έως και 10 βαθμούς τα επόμενα χρόνια.
Εως και 6 βαθμούς Κελσίου θα ανέβει η μέση θερμοκρασία στην Ελλάδα μέχρι το 2100, εκτιμούν οι επιστήμονες. Ο κυριότερος λόγος της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι το φαινόμενο του θερμοκηπίου, δηλαδή η συσσώρευση και ο εγκλωβισμός στη γήινη ατμόσφαιρα αερίων από ανθρώπινη δραστηριότητα. Σύμφωνα με τον καθηγητή Κλιματολογίας και Μετεωρολογίας του ΑΠΘ Θεόδωρο Καρακώστα, τα επόμενα χρόνια αναμένουμε αύξηση της θερμοκρασίας στη Γη κατά μέσο όρο έως 3,5 βαθμούς:
«Τα κλιματολογικά μοντέλα δείχνουν ότι μέχρι το 2025 θα έχουμε αύξηση της θερμοκρασίας κατά 1 βαθμό Κελσίου, ενώ μέχρι το 2100 θα παρατηρηθεί αύξηση έως και 10 βαθμούς». Το μικροκλίμα των αστικών κέντρων μπορεί να προκαλέσει, σύμφωνα με τους επιστήμονες, σοβαρά προβλήματα υγείας στους κατοίκους. «Η ατμόσφαιρα των πόλεων», τονίζει ο επίκουρος καθηγητής Υγιεινής και Κοινωνικής Πολιτικής του ΑΠΘ Θεόδωρος Δαρδαβέσης, «προκαλεί επιδημίες και επιβαρύνει αναπνευστικά και καρδιαγγειακά προβλήματα κυρίως σε ανθρώπους της τρίτης ηλικίας».
Το θέμα προστασίας της υγείας από τις κλιματολογικές συνθήκες απασχόλησε εκδήλωση της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης. Ο υπουργός Μακεδονίας - Θράκης Μαργαρίτης Τζήμας αναφέρθηκε στη ρύπανση του Θερμαϊκού κόλπου, που αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της πόλης. «Σε δύο μήνες περιμένουμε τα αποτελέσματα της μελέτης του ΑΠΘ για να διαπιστώσουμε γιατί μολύνεται ο Θερμαϊκός και να λάβουμε τα απαραίτητα μέτρα», δήλωσε ο κ. Τζήμας. Οι δήμοι γύρω από τη λίμνη Κορώνεια δεν έχουν ενταχθεί ακόμη σε πρόγραμμα βιολογικού καθαρισμού, τόνισε ο νομάρχης Θεσσαλονίκης: «Μέσα στο 2008 θα ξεκινήσουμε πρόγραμμα προστασίας της Κορώνειας με τη στήριξη της Πολιτείας. Μπορεί να δεχθήκαμε πυρά, αλλά συνεχίζουμε τις προσπάθειες». Οι επιστήμονες που συμμετείχαν στην εκδήλωση συμφώνησαν ότι το πρώτο άμεσο μέτρο για την προστασία του περιβάλλοντος είναι οι ενεργοί πολίτες.
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ - Ελσα Ποιμενίδου 22 Απριλίου 2008.
Αφρική γίνεται η Ελλάδα.
Την τύχη της χαμένης Ατλαντίδας κινδυνεύουν να έχουν πολλά ελληνικά νησιά και παραθαλάσσιες περιοχές της χώρας μας, εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής που απειλητικά προχωρεί με γοργούς ρυθμούς λόγω της μόλυνσης του πλανήτη.
Σύμφωνα με τον Ουίλιαμ Μούμα, καθηγητή Διεθνούς Περιβαλλοντικής Πολιτικής του Fletcher School, συγγραφέα της Διακυβερνητικής Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για τις Κλιματικές Αλλαγές και κάτοχο του Νόμπελ Ειρήνης του 2007, οι επιπτώσεις στη χώρα μας θα είναι η συνεχής άνοδος των θερμοκρασιών, η οποία θα δημιουργήσει κλίμα ανάλογο των χωρών της Βόρειας Αφρικής.
Αποτέλεσμα θα είναι το φρέσκο νερό να γίνεται όλο και πιο δυσεύρετο, ενώ η άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα εξαφανίσει νησιά και παραθαλάσσιες περιοχές.
Τις απόψεις αυτές ο διακεκριμένος αναλυτής τις εξέθεσε σε ένα πρωτότυπο ντιμπέιτ που διοργάνωσε το Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κ. Καραμανλής και στο οποίο ήλθε σε αντιπαράθεση με τον επίσης καθηγητή Διεθνών και Επιχειρηματικών Σχέσεων του Fletcher School Μπρους Μακέινζ Εβερετ.
Ο δρ Μούμα τόνισε ότι το 2007 ήταν η δεύτερη θερμότερη χρονιά όλων των εποχών παγκοσμίως, με τις περισσότερες ερημοποιήσεις εκτάσεων σε Αφρική, Αμερική και Αυστραλία, έντονους τυφώνες και λιώσιμο περισσότερου πάγου στη Γροιλανδία. Οι πάγοι θα συνεχίσουν να λιώνουν με επιταχυνόμενους ρυθμούς τα επόμενα χρόνια. Είναι χαρακτηριστικό ότι η απώλεια αρκτικού πάγου το 2007 ήταν 1 εκατ. τετραγωνικά μίλια πολύ πάνω από τον μέσο όρο της περιόδου 1979-2000.
Από την πλευρά του ο υπερασπιστής της οικονομικής σκοπιάς στο ντιμπέιτ δρ Εβερετ τόνισε ότι οι επιστήμονες έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά στο θέμα των προβλέψεων για τις κλιματικές αλλαγές, αλλά δεν μπορούν να συμφωνήσουν μεταξύ τους για τον χρόνο και την ένταση με την οποία αυτές πρόκειται να συμβούν.
Στόχοι
Τόνισε την ανάγκη δημιουργίας ρεαλιστικότερων στόχων, που θα λαμβάνουν υπόψη και την οικονομική διάσταση πέρα από την περιβαλλοντική. Σύμφωνα με τον Εβερετ, τέτοιος στόχος είναι η μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 15% μέχρι το 2020 και σε πιο μακροπρόθεσμη βάση κατά 70% μέχρι το 2050.
Το σενάριο για τη μείωση των επιπτώσεων στο περιβάλλον θα πρέπει να έχει 100ετή ορίζοντα, και όχι 30ετή όπως συμβαίνει σήμερα και θα πρέπει να περιλαμβάνει προβλέψεις για την αύξηση του πληθυσμού, του ΑΕΠ, τις μελλοντικές ανάγκες για ενέργεια, τις δυνατότητες για προσφορά καυσίμων και την εξέλιξη της τεχνολογίας.
ΕΘΝΟΣ - Γιώργος Καλούμενος 25 Μαίου 2008.
|
