|
 |
Είναι γνωστό σε όλους, ότι το νερό και ο αέρας, είναι απαραίτητα στοιχεία της φύσης για την διατήρηση της ζωής του ανθρώπου αλλά και κάθε ζωικού και φυτικού οργανισμού.
Το νερό στην γη υπάρχει από τις συμπυκνώσεις υδρατμών της ατμόσφαιρας προερχόμενοι από εξατμίσεις των θαλασσών, λιμνών, ποταμών και υγρών επιφανειών του εδάφους.
Έχει υπολογιστεί ότι η εξάτμιση από την ανωτέρω προέλευση υπερβαίνει τα (1000)κ. χιλιόμετρα ημερεσίως κατά μέσο όρο. Οι συμπυκνωμένοι υδρατμοί λόγω διαφόρων μετεωρολογικών συνθηκών πίπτουν στην επιφάνεια της γης σε μορφή βροχής, χιόνι, χαλάζι, κ.λ.π. τροφοδοτούν τους χείμαρρους, λίμνες, ποταμούς και θάλασσες. Μέρος αυτών απορροφάται από το έδαφος δημιουργώντας την υγρασία του εδάφους και τους υπόγειους υδροφόρους ορίζοντες όπου εμφανίζονται στην επιφάνεια της γης φυσικές πηγές, φρεάτια κ.λ.π. Τα νερά διακρίνονται σε επιφανειακά και υπόγεια, η ροή αυτών εξαρτάται από την μορφολογία του εδάφους, συστάσεως και κλίσεως αυτού κάθε περιοχής. Τα νερά διακρίνονται σε δυο βασικές κατηγορίες α) στα πόσιμα νερά β) μη πόσιμα. Τα πόσιμα νερά είναι εκείνα τα οποία είναι κατάλληλα προ πόση όπως έχουν και ευρίσκονται από την προέλευση τους, ή δύναται να καταστούν κατάλληλα με την εφαρμογή εύκολων και οικονομικών μέσων. Μη πόσιμα νερά είναι εκείνα που δεν πίνονται, όπως της θάλασσας, αλμυρών λιμνών και πολλά των ιαματικών πηγών και δεν είναι δυνατή η καταλληλότητα τους λόγω δύσκολων και οικονομικών μέσων. Είναι γνωστό σε όλους μας ότι στην εποχή μας το σοβαρό έργο παροχής υγιεινό τα νερού έχουν αναλάβει με νόμο οι Δημοτικοί φορείς οι οποίοι και είναι υπεύθυνοι για την παροχή υγιεινής ύδρευσης των πολιτών. Σκοπός της ύδρευσης είναι η συνεχής παροχή, η υγιεινή διασφάλιση και η επαρκή ποσότητα για τις ατομικές και οικιακές ανάγκες. Η επίδραση της υδρεύσεως στην Δημόσια υγεία είναι έμμεσος και ουσιώδης. Το νερό είναι εντόνως διαλυτικό μέσον, ρυπαίνεται και μολύνεται πολύ εύκολα μεταδίδοντας μέσω των συστημάτων ύδρευσης την μόλυνση σε μεγάλο αριθμό ατόμων και σε βραχύ χρονικό διάστημα. Χαρακτηριστικό των επιδημιών υδρικής προέλευσης είναι η μεγάλη σε έκταση εξάπλωση.
Τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερα νέα μαθαίνουμε για την μόλυνση του περιβάλλοντος και το πόσο πολύ επηρεάζει την υγεία μας.
Και δυστυχώς οι μολυντικές ουσίες (π.χ. εξασθενές χρώμιο!!) που αποτελούν τους μεγαλύτερους πιθανούς κινδύνους για την υγεία όπως τα οργανικά χημικά, είναι αόρατες, άοσμες και άγευστες.
Πλέον οι άνθρωποι, δεν πίνουν άφοβα νερό από την βρύση, γιατί γνωρίζουν «πως η μόλυνση φτάνει μέχρι το ποτήρι μας».
Αλλά ούτε και εμπιστεύονται πλήρως το εμφιαλωμένο νερό, γιατί ξέρουν ότι δεν είναι ασφαλέστερο ή υγιεινότερο από το νερό της βρύσης.
ΠΟΙΟΤΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΟΣΙΜΟΥ ΝΕΡΟΥ
Πόσιμο νερό: Το χημικά καθαρό νερό, ως έντονα διαλυτικό υγρό, εμπλουτίζεται στο περιβάλλον με διάφορες ουσίες οι οποίες διαλύονται σε αυτό.
Το ευρισκόμενο στη φύση νερό παρουσιάζει συχνά ορισμένα φυσικά, χημικά, ραδιολογικά, μικροβιολογικά, βιολογικά χαρακτηριστικά, τα οποία οφείλονται κατά βάση στις περιεχόμενες σε αυτό ουσίες.
Το πόσιμο νερό πρέπει οργανοληπτικώς (γεύση, οσμή, εμφάνιση κ.λ.π.) να είναι άμεμπτο και από πάσης απόψεως αβλαβές για την υγεία των ανθρώπων, ακόμη δεν πρέπει να προκαλεί σοβαρές ζημιές στα έργα ύδρευσης (διαβρώσεις, εμφράξεις σωληνώσεων κ.λ.π.) πρέπει τα χαρακτηριστικά του (φυσικά, χημικά, κ.λ.π.) να κυμαίνονται εντός ορίων που αποτελούν το πρότυπο ποιότητας, το (STANDARDS) του πόσιμου νερού. Τα πρότυπα ποιότητος του πόσιμού νερού καθορίζονται βάση κριτηρίων των οποίων πρωτεύοντα θέση κατέχουν τα υγειονομικά, χωρίς βεβαίως να αγνοούνται τα οικονομικά, τεχνικά, αισθητικά κ.λ.π. τούτα καλύπτονται στην χώρα μας και νομοθετικώς με υγειονομικές διατάξεις και νόμους βάση των προτύπων πόσιμου νερού της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας.
"ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΡΥΠΑΝΣΗΣ ΚΑΙ ΜΟΛΥΝΣΗΣ ΠΟΣΙΜΟΥ ΝΕΡΟΥ-ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ"
Μόλυνση του νερού: Η μόλυνση του νερού με μικροοργανισμούς δεν είναι κάτι καινούργιο, αυτό που είναι καινούργιο είναι η έκταση που παίρνει το πρόβλημα. Μικροοργανισμοί είτε σαπροφυτικοί είτε παθογόνοι, μπορούν να εισέλθουν στο νερό και από εκεί στους ανθρώπους. Τα διάφορα μικρόβια τα οποία μπορούν να βρεθούν στο νερό είναι: 1) μικροοργανισμοί οι οποίοι ζουν σε αυτό το νερό σαν οικολογικό τους περιβάλλον. 2) διάφορα μικρόβια τα οποία σαπροφυτούν στο έδαφος και στον αέρα και φθάνουν στο νερό συνήθως μετά από την βροχή και αυτά είναι νιτροβακτηριδια, βλαστομύκητες, διάφορα χρωμογόνα βακτηρίδια, βάκιλοι αερόβιοι, σπόροι αναερόβιων μικροοργανισμών, κλωστηρίδια κ.α. 3) μικροοργανισμοί οι οποίοι σαπροφυτούν στο έντερο του ανθρώπου και των ζώων και οι οποίοι μετά από την βροχή και μετά από κάποια επικοινωνία του συστήματος ύδρευσης με βόθρους, με υπονόμους, με επιφανειακές ρυπάνσεις οι οποίες εισδύουν στο νερό μεταφέροντας εντεροβακτηριδιακά με κύριο εκπρόσωπο το κολοβακτηρίδιο. 4) κάθε παθογόνος μικροοργανισμός (σαλμονέλες, σιγκέλλες, δοκάνειο της χολέρας) και όλοι οι άλλοι μικροοργανισμοί που αποβάλλονται με κόπρανα, οι ιοί cohaci, ιοί echo μεταφέρονται στον άνθρωπο αφού το νερό μπορεί να προσμιχθεί από μικροοργανισμούς που διατηρούνται στο έντερο του ανθρώπου και των ζώων. Ρύπανση του ύδατος με χημικές ουσίες. Διάφορα χημικά παράγωγα, φυσικά μέταλλα ή ενώσεις στη φύση μπορούν να εισχωρήσουν στο νερό και από εκεί στα δίκτυα ύδρευσης με τα οποία εξυπηρετείτε η περιοχή του Δήμου.
Το πρόβλημα έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις στις μέρες μας και συνεχώς γίνεται οξύτερο, κυρίως λόγω της τεχνολογίας του ανθρώπου και της κακής χρήσεως της τεχνολογίας: εδώ υπάγονται χημικές ενώσεις με κύριους εκπροσώπους τα πολυχλωριομένα παράγωγα, διάφορα ζιζανιοκτόνα, φυτοφάρμακα, προϊόντα του πετρελαίου, λιπαντικά και διάφορα απορρυπαντικά τα οποία χρησιμοποιούνται κατά κόρον και δεν είναι ακίνδυνα.
ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ:
1. Βασικό μέτρο προστασίας, για την αποφυγή της μόλυνσης των υπογείων υδάτων είναι η κατασκευή στεγανών βόθρων.
Χρειάζεται μεγάλη προσοχή και εφαρμογή των διατάξεων για τη σωστή διάθεση των αποβλήτων των κτηνοτροφικών μονάδων, (χοιροστάσια, βουστάσια κλπ) τα εν λόγω απόβλητα είναι δυνατόν να μολύνουν πηγές, σε αποστάσεις χιλιομέτρων ρυπαίνοντας το υπέδαφος σε μεγάλα βάθη, μεταφέροντας την μόλυνση.
Η προστασία των πηγών τεχνικώς επιβάλλεται σχολαστικότατα στην καλλιέργεια της για την αποφυγή διείσδυσης επιφανειακών νερών πάσης φύσεως και απομάκρυνση τυχόν εστίας μόλυνσης σε αποστάσεις ασφαλείας.
2. Στην διαδρομή αγωγών ύδρευσης επιβάλλεται κατασκευή φρεατίων επίσκεψης με μεταλλικά καλύμματα μη παραβιαζόμενα και με ασφαλή χείλη περιμετρικά προς τα κάτω 5 εκ.
3. Αντλιοστάσια και δεξαμενές: Τεχνική προστασία αυτών από την είσοδο επιφανειακών νερών και διαφόρων άλλων ρύπων, προστασία αγωγών, περιφράξεις των χώρων, τυχόν αρχική τροφοδότηση της αντλίας με υγιεινό νερό και τοποθέτηση μηχανήματος χλωριώσεως για συνεχή χλωρίωση της ύδρευσης.
4. Δίκτυο διανομής: ο τακτικός έλεγχος αγωγών ύδρευσης για τυχόν θραύση αυτού, συνεχής παροχή νερού, οι αγωγοί ύδρευσης πρέπει να βρίσκονται 0,5-1μ. υψηλότερα των υπονόμων και σε οριζόντια απόσταση 3 μ. και άνω, βάθος τοποθέτησης αυτών από 0,80 - 1 μ.
5. Εις τον χώρο των κατοικιών έλεγχο κινδύνου αναρρόφησης ακαθαρσιών εξ υδραυλικών υποδοχέων.
Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία ο κάθε φορέας ύδρευσης επιβάλλεται να τηρεί ειδικό ημερολόγιο υδρεύσεως και να ενημερώνεται τούτο ανελλιπώς.
Η παροχή υγιεινού νερού παίζει αποφασιστικό ρόλο στην υγεία, την οικονομία και το πολιτιστικό επίπεδο του ανθρώπου.
Μερικά ατυχή συμβάντα μικροεπιδημίες, ρύπανση, δείχνουν καλά την πορεία που πρέπει να ακολουθήσει ένας καλός οργανωμένος Δήμος για την προστασία του νερού.
6 Ιαν 2008
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΞΑΣΘΕΝΕΣ ΧΡΩΜΙΟ
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΕΡΜΑΤΑ
Ο Δημήτρης Δερματάς, καθηγητής Περιβαλλοντικής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Στίβενς στις ΗΠΑ και Ειδικός Σύμβουλος σε θέματα Περιβάλλοντος στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης, μεταφέροντας και την εμπειρία της Αμερικής (όπου το πρόβλημα του χρωμίου έχει απασχολήσει περισσότερο) μίλησε στο ΟΙΚΟ της εφημερίδας «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» για τους κινδύνους που περικλείει το εξασθενές χρώμιο και για τον τρόπο διαχείρισής του:
«Από την αρχή μου προκάλεσαν μεγάλη εντύπωση οι υψηλές συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου στον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής. Αυτό σημαίνει ή ότι υπάρχει υψηλό υπόβαθρο εξασθενούς χρωμίου στα υπόγεια πετρώματα, πράγμα εξαιρετικά σπάνιο, ή ότι υπάρχει εντονότατο πρόβλημα ρύπανσης σε μια τεράστια περιοχή με παρουσία και άλλων στοιχείων στο γεωπεριβάλλον. Το πιο πιθανό είναι ότι στο υπέδαφος υπάρχει οξύτατη ρύπανση, μετατρέποντας τα υπόγεια ύδατα σε ένα κοκτέιλ από διάφορα επικίνδυνα χημικά».
Τι είναι ακριβώς το εξασθενές χρώμιο;
Το εξασθενές χρώμιο είναι ένα άτομο χρωμίου, με έξι σθένη, δηλαδή έξι παραπάνω πρωτόνια (CrVI). Η πιο συνηθισμένη μορφή εμφάνισης του χρωμίου είναι το τρισθενές χρώμιο (CrIII). Το τρισθενές χρώμιο δεν είναι επικίνδυνο, μέχρι κάποιες συγκεντρώσεις βεβαίως, μάλιστα είναι απαραίτητο και για την ανθρώπινη δίαιτα. Το τρισθενές χρώμιο όμως δεν διαλύεται συνήθως και είναι αρκετά σταθερό. Απεναντίας, το εξασθενές χρώμιο είναι πάρα πολύ κινητικό, δεν προσροφείται εύκολα στο γεωπεριβάλλον και είναι τοξικό.
Τι προβλήματα υγείας προκαλεί το εξασθενές χρώμιο;
Θεωρείται καρκινογόνο. Ειδικά, μέσω της αναπνοής προκαλεί καρκίνο των πνευμόνων. Υπάρχει πολύ μεγάλος κίνδυνος για τους εργάτες που δουλεύουν σε βιομηχανίες που χρησιμοποιούν χρώμιο, κυρίως λόγω των αιωρούμενων σωματιδίων. Βεβαίως, δεν λείπουν και άλλες μικρότερες αρνητικές επιδράσεις, όπως η δερματίτιδα κ.λπ. Αλλά και μέσω του νερού είναι επικίνδυνο. Σε πειράματα στις ΗΠΑ, χορηγήθηκε νερό με εξασθενές χρώμιο σε ποντίκια, τα οποία εμφάνισαν όγκους. Στο πόσιμο νερό θεωρείται ότι δεν πρέπει να ανιχνεύεται καθόλου. Μια ανεξάρτητη αμερικανική περιβαλλοντική αρχή το Office of Environmental Health Hazard Assessment (OEHHA) σημειώνει ότι η συγκέντρωση δεν πρέπει να ξεπερνά τα 0,2 μικρογραμμάρια ανά λίτρο.
Σε ποιες βιομηχανίες χρησιμοποιείται το χρώμιο;
Χρώμιο και εξασθενές χρώμιο, με διάφορες μορφές, χρησιμοποιούνται κυρίως σε διάφορες βαφές, γιατί δίνουν ωραίο χρώμα, είτε ως σκληρυντικά και αντιδιαβρωτικά. Επομένως, μονάδες που ασχολούνται με βαφές υφασμάτων και χρώματα κάθε είδους, χρωστικές ουσίες για φωτογραφίες, μελάνια, βαφές δερμάτων και βυρσοδεψεία, πλαστικά, σκληρυντικά ατσαλιού, επικαλύψεις ξύλου, αντισκωριακά και κάθε είδους στρώματα προστασίας μετάλλου σε μεταλλουργεία, μπορούν να χρησιμοποιούν χρώμιο. Στις ΗΠΑ, έχει ήδη απαγορευθεί η χρήση του σε πολλές εργασίες, όπως για παράδειγμα ως αντιδιαβρωτικό.
Έχουν παρατηρηθεί και αλλού προβλήματα ρύπανσης από χρώμιο;
Υπάρχει η περίπτωση του Pacific Gas and Electric (PG&E) στο Χίνκλεϊ της Καλιφόρνιας, που έγινε και ταινία με τίτλο «Εριν Μπρόνκοβιτς». Προβλήματα ρύπανσης παρατηρήθηκαν επίσης σε περιοχές, όπου κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου γίνονταν εργασίες επικάλυψης της ατράκτου των αεροσκαφών με χρώμιο. Γενικά, πάντως, δεν είναι πολλές οι καταγεγραμμένες περιπτώσεις μεγάλης ρύπανσης. Υπάρχει το Χάνφορντ Σάιτ στις ΗΠΑ, όπου σήμερα δεν πατάει άνθρωπος. Εκεί όμως παρήγαν πυρηνικά όπλα. Επίσης αναφέρονται πολλές περιπτώσεις σε μεταλλουργεία στην Κίνα και σε βυρσοδεψεία στην Ινδία, καθώς επίσης και σε διυλιστήρια.
¶ρα η περίπτωση του Ασωπού είναι από τις ξεχωριστές…
Βεβαίως. Δυστυχώς για τους κατοίκους της περιοχής δεν συναντάς συχνά τόσο μεγάλη ρύπανση. Αυτό που με εντυπωσίασε είναι ότι σε κανονικές συνθήκες φυσικού περιβάλλοντος το Cr VI γίνεται Cr III, ειδικά με την παρουσία οργανικού υλικού. Εδώ βλέπουμε ότι δεν μετατρέπεται ή δεν μετατρέπεται όλο. Αυτό ίσως σημαίνει τεράστια ρύπανση που ίσως συνδέεται με την σημαντική παρουσία διοξειδίου του μαγγανίου και γενικότερα έντονων συνθηκών οξείδωσης στο γεωπεριβάλλον. Πρέπει να ερευνηθεί και η περίπτωση απΆ ευθείας διάθεσης του εξασθενούς χρωμίου στα υπόγεια ύδατα, μέσω πηγαδιών ή υπόγειων αγωγών.
Πώς μπορούμε να το διαχειριστούμε;
ΚατΆ αρχάς θέλει πολύ μεγάλη προσοχή στην ίδια την παραγωγή, για τους εργάτες. Είναι ένα ερώτημα εάν είναι αναγκαία η χρήση του με δεδομένες τις εκτεταμένες αρνητικές επιπτώσεις του στο γεωπεριβάλλον και κατΆ επέκταση στο οικοσύστημα και στην ανθρώπινη υγεία. Οσον αφορά τα απόβλητα, η αποτελεσματικότερη προσέγγιση είναι η μετατροπή του εξασθενούς χρωμίου σε τρισθενές. Είναι πολλά τα υλικά που μπορείς να χρησιμοποιήσεις. Ενδεικτικά: μικρόβια ή οργανικό υλικό, πριονίδια, βακτήρια, φύκια, φυτά, απόβλητα από βιομηχανία τροφίμων, τανίνες από λωτό, πολυμερή βιομηχανικά, άλατα δισθενούς σιδήρου κ.λπ. Πρόκειται για σχετικά φθηνές λύσεις. Αν στα απόβλητα έχεις και άλλες επικίνδυνες ουσίες, χρησιμοποιείς συνδυασμούς των παραπάνω ή χημικές μεθόδους με χρήση πολύ δυνατών υλικών προσρόφησης, όπως για παράδειγμα διοξείδιο του τιτανίου. Στις ΗΠΑ πρόσφατα χρησιμοποιείται πολύ το αλεσμένο απόβλητο ψαροκόκαλο. Μαζεύει τα πάντα… Με τόσο πολλές λύσεις είναι εγκληματική η απόρριψη του χρωμίου στο περιβάλλον.
Τι γίνεται όμως από τη στιγμή που διαφύγει το εξασθενές χρώμιο στη φύση;
Τότε τα πράγματα γίνονται πολύ πιο δύσκολα. Φυσικά, το πρώτο μέτρο είναι να σταματήσεις την πηγή της ρύπανσης. Εάν η μολυσμένη έκταση είναι μικρή, προχωράς σε χημική σταθεροποίηση κυρίως μέσω επεξεργασίας με άλατα του δισθενούς σιδήρου ή σε άντληση και κατεργασία των υδάτων. Η περίπτωσή μας όμως δυστυχώς δεν είναι αυτή. Εδώ μπορούμε να διαμορφώσουμε τείχη - φίλτρα μέσα στη γη, όπου περνώντας το νερό από εκεί θα διηθείται και θα καθαρίζεται. Είναι η τεχνική των διαπερατών ενεργών φραγμάτων (Permeable Reactive Barriers, PRBs), με τη χρήση των κατάλληλων υλικών, όπως μηδενικού σθένους σίδηρος, ζεόλιθος, αλεσμένο ψαροκόκαλο.
|
Οι πληροφορίες υγείας που παρέχονται στο ANDROSinfo έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα και είναι αποτέλεσμα δημοσιογραφικής έρευνας. Ιδιαίτερα στις ενότητες υγεία και φάρμακα, δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τη γνωμάτευση ή την επίσκεψη σε γιατρό ή σε άλλον ειδικό υγείας.
|
 |
Δaίτa τi ΒΙΒΛΙI ADΙΣEADΤUΝ
τio ANDROSinfo
Daίτa iαo τα σχόλιά σαo aια τιo σaλίδao iαo eαι τi νησί iαo την ΑΝΔNI.
|
|
